×
COVID-19: wiarygodne źródło wiedzy

Meralgia z parestezjami

Co to jest meralgia z parestezjami i jakie są jej przyczyny?

Meralgia z parestezjami (łac. meralgia paresthetica) należy do grupy tzw. neuropatii uciskowych, czyli chorób nerwów, u podłoża których leży przewlekły ucisk wywierany na nerw przez sąsiadujące z nim twardsze struktury. Meralgia z parestezjami powstaje w wyniku podrażnienia nerwu skórnego bocznego uda w okolicy więzadła pachwinowego, czyli pachwiny (zob. ryc. poniżej). Do powstania ucisku nerwu w tym miejscu predysponują czynniki, takie jak obrzęki, wodobrzusze, otyłość, ciąża, cukrzyca, guzy tej okolicy, powiększone węzły chłonne, urazy, zakażenia, dna moczanowa, blizny pooperacyjne, skrzywienie kręgosłupa, forsujące ćwiczenia fizyczne mięśni brzucha, obcisła odzież lub pasy stosowane w leczeniu przepuklin. Długotrwale utrzymujący się ucisk doprowadza do zaburzeń funkcjonowania nerwu i jego uszkodzenia. Nerw skórny boczny uda odpowiada za czucie skóry przednio-zewnętrznej powierzchni uda, a jego ucisk powoduje wystąpienie charakterystycznych dolegliwości na tym obszarze.

Jak często występuje meralgia z parestezjami?

Nie jest znana dokładna częstość występowania meralgii z parestezjami. Istnieje tendencja do występowania meralgii z parestezjami po obu stronach, czyli na dwóch udach u jednej osoby. Choroba ta dwa razy częściej dotyczy mężczyzn.

Jak się objawia meralgia z parestezjami?

Do podstawowych objawów meralgii z parestezjami należą różnego rodzaju nieprzyjemne doznania czuciowe, czyli parestezje. Mogą one przybierać postać cierpnięcia, pieczenia, mrowienia, a także bólu. Powyższe wrażenia czuciowe obejmują skórę przednio-bocznej powierzchni uda, która jest unerwiana przez nerw skórny boczny uda. Może im towarzyszyć uczucie znieczulenia skóry w tej okolicy albo przeciwnie - jej nadwrażliwość. Dolegliwości ustępują częściowo przy ułożeniu kończyny dolnej w pozycji zgiętej na podwyższeniu, a nasilają się w trakcie długotrwałego stania.

Co robić w przypadku wystąpienia objawów meralgii z parestezjami?

W przypadku pojawienia się objawów mogących wskazywać na wystąpienie meralgii z parestezjami należy się zgłosić do lekarza rodzinnego.

W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie meralgii z parestezjami?

Do ustalenia prawidłowego rozpoznania meralgii z parestezjami niezbędny jest szczegółowy wywiad zebrany od pacjenta oraz przeprowadzenie badania. Lekarz zapyta o początek dolegliwości oraz ich przebieg w czasie. Istotne są także informacje dotyczące urazów, przebytych zabiegów, ciąż i porodów u kobiet, chorób towarzyszących oraz przyjmowanych leków. Następnie lekarz zbada pacjenta. W trakcie badania oceni czucie dotyku, bólu oraz temperatury, a także ruchomość w stawie biodrowym (dolegliwości bólowe nasilają się w trakcie prostowania w stawie biodrowym). Lekarz może zbadać również bolesność dotykową okolicy przejścia nerwu poprzez więzadło pachwinowe. Ważną rolę odgrywają także pozostałe elementy badania neurologicznego, takie jak: badanie odruchów głębokich mięśni za pomocą młotka neurologicznego, siły mięśniowej, napięcia oraz ocena chodu pacjenta.

Lekarz może zlecić także badania dodatkowe, takie jak badanie potencjałów somatosensorycznych, które służą do obiektywnej oceny zaburzeń czucia. W celu wykluczenia innych przyczyn zgłaszanych dolegliwości lekarz może zalecić badanie RTG stawu biodrowego oraz badanie rezonansu magnetycznego odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa.

Jakie są metody leczenia zespołu meralgii z parestezjami?

Metody leczenia meralgii z parestezjami zależą od jej przyczyny oraz stopnia zaawansowania. W początkowym okresie choroby zazwyczaj zaleca się leki o właściwościach przeciwzapalnych oraz przeciwbólowych, niekiedy skuteczne są także wstrzyknięcia glikokortykosteroidów w okolicę nerwu. Istotną rolę odgrywają też zabiegi fizjoterapeutyczne.

Jeżeli dolegliwości nie ustępują lub nawracają, niezbędne może się okazać operacyjne odbarczenie nerwu.

Czy możliwe jest całkowite wyleczenie meralgii z parestezjami?

W niektórych przypadkach dolegliwości ustępują samoistnie lub podczas leczenia farmakologicznego. Zabiegi fizjoterapeutyczne oraz pozycje zmniejszające ucisk na nerw także mogą prowadzić do wycofania się objawów.

W przypadku dużego nasilenia dolegliwości niezbędne może się okazać leczenie operacyjne i późniejsza rehabilitacja, które zwykle dają zadowalający efekt.

Co trzeba zrobić po zakończeniu leczenia meralgii z parestezjami?

Po leczeniu operacyjnym meralgii z parestezjami niezbędny jest pewien okres rekonwalescencji, a następnie rozpoczęcie właściwie zaplanowanej rehabilitacji. Ważna jest także eliminacja czynnika, który doprowadził do pojawienia się ucisku na nerw, np. otyłości lub obrzęków.

Co trzeba zrobić, żeby uniknąć zachorowania na meralgię z parestezjami?

W profilaktyce meralgii z parestezjami istotną rolę odgrywa skuteczna eliminacja czynników ryzyka. W przypadku nadmiernej masy ciała oraz wad postawy, cel ten można osiągnąć poprzez właściwie zaplanowany wysiłek fizyczny pod okiem doświadczonych instruktorów oraz fizjoterapeutów. Podstawowe badania laboratoryjne pozwalają na wczesne wykrycie oraz prawidłowe leczenie chorób ogólnoustrojowych, takich jak cukrzyca lub dna moczanowa, które - niekontrolowane - mogą skutkować powstaniem neuropatii. Ważny jest też właściwy dobór i prawidłowe korzystanie z pasów stosowanych w leczeniu przepuklin, ze względu na możliwość ucisku nerwu skórnego bocznego uda w okolicy więzadła pachwinowego.

20.03.2017
Zobacz także
  • Ból stawów
  • Ból krzyża
Doradca Medyczny
  • Czy mój problem wymaga pilnej interwencji lekarskiej?
  • Czy i kiedy powinienem zgłosić się do lekarza?
  • Dokąd mam się udać?
+48

w dni powszednie od 8.00 do 18.00
Cena konsultacji 29 zł

Zaprenumeruj newsletter

Na podany adres wysłaliśmy wiadomość z linkiem aktywacyjnym.

Dziękujemy.

Ten adres email jest juz zapisany w naszej bazie, prosimy podać inny adres email.

Na ten adres email wysłaliśmy już wiadomość z linkiem aktywacyjnym, dziękujemy.

Wystąpił błąd, przepraszamy. Prosimy wypełnić formularz ponownie. W razie problemów prosimy o kontakt.

Jeżeli chcesz otrzymywać lokalne informacje zdrowotne podaj kod pocztowy

Nie, dziękuję.
Poradnik świadomego pacjenta